Po drugiej stronie lustra

Jak w tytule po drugiej stronie jesteśmy my Ja, Mati. Kuba, Janusz mój mąż. Wczoraj Mati powiedział ze nie chce Miłosza nie lubi go i nie jest jego braciszkiem. Smutno a czemu? Bo Miłosz nie umie się dzielić zabawką, mamą. Nie rozumie że ten pchający sie mały człowiek to jego brat który też potrzebuje uwagi matki. Mati ma 4 i pół roku. Do niedawna niecierpiał nosic majtek. Same rajstopki spodnie i tak latał. Pewnego dnia mając juz dość boju o majtki powiedziałam syneczku za rok idziesz do szkoly a tam trzeba nosić majtki inaczej cię nie wpuszczą. Mat popatrzył pomyslał ale nic. Pewnego dnia babcia mówi do niego i mówi no wnusiu za rok do szkoły na co Mat no cos ty babcia nie pójde bo nie mam majtek hehe. Mateusz ma też duzą wade wymowy potrzebny mu logopeda niestety cały nasz świat w tej chwili zasłonił Miłoszek i jego choroba, chciałbym umiec to wszystko pogodzić znależć na wszystko czas, nie umiem, nie wyrabiam.
Kuba 11 lat,chodzi do 5 klasy cały czas dopytuje ale nie będziemy sie przeprowadzać? Bo ja bym nie chciał...chyba z nas wszystkich jest najdzielniejszy bo gdy jade z małym na rower bez oporów opiekuje sie młodszym bratem. Ale jeszcze nie rozumie z czym tak do końca wiąze sie diagnoza brata,
Janusz, prawie go z nami nie ma duzo wyjeżdza zeby zarobić na jakieś godne życie i w tej chwili na leki małego. Jest mu cięzko bo chciałby być tu z nami, niestety w naszej okolicach w porywach zarabia sie 1400zł, więc nawet na zycie by nie wystarczyło. Gdy jest tam daleko ma ciagle wyrzuty sumienia że nas zostawia ale co zrobić, nie znajdujemy innego wyjscia.
Ja _ zyję od 2 miesięcy w potwornym stresie, nie mam czasu zadbać o siebie, rycze na zawołanie, dziś mam własnie jeden z tych gorszych dni. Przedszkole milczy czas ucieka, mały chce tylko na spacer, terapie ma w d***e. Czasem juz nie mam siły ale wlokę sie jakoś bo tak trzeba , bo nikt inny za mnie tego nie zrobi. Małemu znudziły sie wszelkie pomoce dydaktycznie, miałam nadzieje ze troche mu posłuża bo na nowe nie mam teraz kasy. Czasem mam dośc wszystkiego, przed oczami nie widzę przyszłości. Czy juz zawsze tak będzie ze nasze zycie będzie podporzadkowane temu małemu człowieczkowi?Czy nauczy sie kiedys co to znaczy kompromis. Czy wróci do nas z tej drugiej strony?Dziś chciałam wam pokazać świat mojego synka, świat który jest lepszy od mamy, braci, innych dzieci...

Kocham autka i tylko autka