Dzień jak codzień

Nigdy jakoś szczególnie nie przywiązywałam wagi do żadnych świąt urodzin. A już w szczególności imienin czy dnia kobiet czy nawet matki..Moje dzieci chyba tez bo żadne ze starszych nie pamiętało. Tylko Miłosz był przygotowany w przedszkolu i już w piątek odebrałam piekną własnoręcznie wykonaną laurkę. 

Piękna i widać ile pracy włozone. W takich chwilach chce się być tą matką.

Miłosz w przedszkolu nadal radzi sobie dobrze. I o ile tam nie stawia oporów co do nauki, w domu pokazuje różki. Na wszystko reaguje NIE. Robi to w swój specyficzny sposób krzykiem EEEEEE.

Jednak doskonale rozumie co oznacza słowo ćwiczenia i gdy tylko padnie rzuca wszystko i leci po słuchawki żeby uczyć się Cieszyńskiej. Niestety ostatnio zauważyłam że i to go zaczyna nudzić. W końcu ile można maglować dwie ksiązeczki. Na sylaby i rzeczowniki następne z zeszytów Wianeckiej reaguje kapitalnym ziewaniem i obawiam się że umarłby z nudów.

Umie juz powtórzyć wszystkie samogłoski i wykrzyknienia zawarte w książeczce i wiekszość wyrażen dzwiekonasladowczych. Szkoda tylko że uzywa ich wyłacznie podczas nauki, poza dla niego nie istnieją. Czas wielki właczyć Johansena ale niestety narazie nie mozemy.

Miłosz ma problem z układankami tzn puzzlami. Wiem wiem powiecie czy koniecznie musi je układać no niestety wychodzi że musi takie zadanie pojawia się w diagnozie funkcjonalnej test per-p.

Umiejętność złozenia w tym wieku 3 puzzli to jednak duzo za mało.

Na tablecie potrafi ułozyć z 10 częsci jednak tam jest łatwiej motorycznie. Zakupiłam więc nastepne do kolekcji dwie układanki i będziemy małego maglować do skutku. trzeba też nauczyć go dmuchać, tak prosta czynność która mu nie wychodzi. A bardzo potrzebna dla prawidłowej wymowy. Czasem myśle że i tak nic z tego nie będzie, nigdy nie mówił, dlaczego teraz miałby zacząć. czasem coś powie typu he he - znaczy auto, czy ioio - policja.

Jednak zazwyczaj tylko powtarza po kimś, tak rzadko uzywa mowy do komunikacji, chyba tylko dwa razy się zdarzyło..Jego komunikacją jest pokazywanie całym sobą co chce, miną, piskiem, zaprowadzeniem w dane miejsce..mam wątpliwości czy kiedyś to się zmieni. Mam nadzieję ale..czasem zwyczajnie ją tracę. Gesty makatonu też pokazuje po kimś, niby umie, wie co znaczą ale nie używa ich po to żeby cos powiedzieć.

Mimo braku mowy widzę duzą poprawę w jej rozumieniu. Coraz częscie reaguje na krótkie zdania czy polecenia. Inna sprawa że nie chce ich wykonywać ale pracujemy nad tym. 

5 czerwca lecimy na Olsztyn na rediagnozę Miłosza. Nic innego się nie spodziewam niż to co juz wiemy, ale chyba musiałam to usłyszeć też z innego żródła, tym bardziej ze czasem słysze czyjeś wątpliwości. 

Niedługo będzie rok odkąd wiemy o autyzmie w naszym zycie przez ten czas wiele się zmieniło, zmienił sie też sam Miłosz. Zmieniła się też cała nasza rodzina. Nie wiem czy na lepsze czy na gorsze, wiem jedno że kocham wszystkie swoje dzieciaczki, zrobię dla nich absolutnie wszystko, nieważne z jakimi chorobami, problemami się borykają i czy pamiętaja o dniu matki...

To moje dzieci, moja rodzina