Trudne wybory

Gdy padła diagnoza autyzm dzieciecy nasz świat wywrócił sie do góry nogami. W głowie miałam miliony mysli. Co robic w tej sytuacji, jak zyc dalej z ta diagnozą. z tym niespodziewanym "gosciem" "intruzem" niechcianym. Nasz pediatra boski człowiek pokierował nas do Centrum terapii Autyzmu, po telefonie tam okazało się że na wejscie czeka sie pół roku. Jeden jego telefon i za kilka dni jechaliśmy do centrum na pierwszą wizytę. Gdyby nie on pewnie jeszcze dłużej zeszłoby sie nam diagnozowanie Miłosza. W centrum usłyszałam ze mamy na własną ręke zająć sie rehabilitacją małego, bez żadnych wskazówek jak to zrobić i gdzie. Całymi dniami w każdej wolnej chwili szukałam w internecie jak mu pomóc. Pojechaliśmy do najblizszego PPP niestety zostałam tam potraktowana jak intruz, nie poinformowano nas co mamy robić dalej i gdzie szukać pomocy. Więc kopałam głebiej..w końcu znalazłam kontakt do PPP która zajmowała sie dziećmi z autyzmem, połozonym ode mnie o 25km. Bez chwili zastanowienia umówiłam sie na wizytę. Dopiero tam dowiedziałam się gdzie znajdę jakąs pomoc. Doradzono nam przedszkole. W sumie padło stwierdzenie że to najlepsze wyjście z tej sytuacji..W mojej miejscowości zaproponowano mi otworzenie oddziału integracyjnego dla Miłoszka oraz dla jeszcze jednej dziewczynki z zespołem Downa. Wtedy byłam już "obyta" w temacie. Zapytałam jak sobie wyobrażają terapie dla Miłosza, integrację sensoryczną, usłyszałam że maja jakieś tam piłeczki kolczate do rehabilitacji...Pani dyrektor miała naprawdę ogromne checi nam pomóc, i wiem że znalazłby tam serce, to bardzo dużo jednak.. wiedziałam że to za mało..W ręku bowiem trzymałam ulotkę przedszkola specjalnego. Rozwazałam przedszkole integracyjne jednak na tamten czas pól roku temu Miłosz nie interesował sie dziećmi, bał sie tłumów, nie rozumiał żadnych poleceń, nie bawił się niczym innym jak autkami, potrafił bardzo mało. Miał 3 lata a jego rozwój oceniano na póltora..Czy półtoraroczne dziecko może iść do przedszkola integracyjnego? Nie sądze..Autyzm Miłosza oceniono na średniozaawansowany, więc nie mydląc sobie oczu daleko mu do głebokiego nie było. Po rozmowie z pania dyrektor przedszkola specjalnego zdecydowalismy się na te własnie szkołę. 
Miłosz w przedszkolu ma też WWR. Korzysta z pieknie wyposazonej sali do Integracji Sensorycznej, z Sali doświadczania świata, z pomocy logopedycznej, ma elementy terapii behawioralnej, muzykoterapię, zajęcia Weroniki Sheborne, Knilla..Czy takie terapie oferuje przedszkole integracyjne, z tego co wiem nie..Czemu piszę dzis własnie o tym? Ponieważ wczoraj usłyszałam od innej matki dziecka z autyzmem, że zrobiłam największy bład w zyciu posyłając Miłosza do szkoły specjalnej, że powinnam go posłać do masówki zeby mógł być ze zdrowymi dziećmi. Ja rozumiem że kontakt Miłosza ze zdrowymi dziecmi jest bardzo ważny, jednak nie tylko to teraz mu jest potrzebne. Czy kontakt z rówiesnikami zastąpi fakt że nie rozumie bądz nie chce wykonywac żadnych poleceń. Co będzie za dwa lata gdy trzeba będzie posłac go do zerówki, gdy nauczyciel każe malować a Miłosz się na niego wypnie? Miłosz poszedł do PS po to żeby mógł się rozwijać i nadrobić tyły, po to żeby ktoś pomógł mu wyrównać straty, po to żebysmy mogli kiedys pomysleć o szkole integracyjnej. Choć nie wykluczam żę jej nie zmienię. jeśli uznam że tak będzie dla niego lepiej dlaczego nie? Co złego jest w szkole specjalnej, gdzie nikt nie wysmiewałby jego inności? Prawidłowe wzorce ma w domu, ma swoich zdrowych braci z którymi spedza mnóstwo czasu. Czy zrobiłam zle? Okaże sie za lat kilka. Jednak nie mam na dzień dzisiejszy sobie nic do zarzucenia. Zrobiłam wszystko żeby mógł chodzic do tego przedszkola, żeby mógł mieć codzienną terapię. Widzę duża poprawę w zachowaniu, nie wiem czy pomogła szkoła czy Miłosz dorosleje, ale narazie idziemy tę własnie drogą, tą którą uważam za słuszną, mam jeszcze chwilkę na podjęcie decyzji co dalej..I mam nadzieję ze to będa same słuszne decyzje